W Boguszowie-Gorcach znajduje się najwyżej położony ratusz w Polsce (581,58 m n.p.m.). Budowlę we wschodniej pierzei rynku wyróżnia charakterystyczna wysmukła wieża. Ratusz powstał na miejscu gorzelni, która spłonęła w 1724 r. Prace przy jego budowie były prowadzone przez mistrza murarskiego ze Świdnicy, Köhlera przez siedem lat, od 1724 do 1731 roku. Sześć lat później dobudowano wieżę. Budynek był kilkakrotnie przebudowywany i remontowany. W roku 1789 i 1818 po wcześniejszych zniszczeniach odbudowano i wyremontowano wieżę; w 1901 roku rozbudowano bryłę ratusza. Początkowo barokową budowlę dopełniono elementami neobarokowymi. W 1937 r. wyremontowano dach, przebudowano restaurację i sąsiednie pomieszczenia.
Budynek jest wzniesiony na planie podobnym do litery U, murowany z kamienia i cegły, tynkowany, podpiwniczony i nakryty łamanym dachem. Bryle ratusza lekkości dodaje pięciokondygnacyjna wieża. W trzeciej osi elewacji frontowej znajduje się portal uszakowy. Nad nim widoczny jest półkoliście zamknięty szczyt ze spływami. Pod szczytem, w owalnym polu widnieje herb Boguszowa. Po lewej stronie od drugiej kondygnacji jest ściśnięty narożnik ratusza – wykusz nakryty baniastym dachem. Między druga a trzecią kondygnacją wykusza w owalu, jest umieszczona data 1901. W jednoosiowej wieży ratusza, między drugą i trzecią kondygnacją, znajduje się falisty gzyms, a w podcieniu wieży – portal z kluczem i herb. Szczyt wieży wieńczy barokowy hełm.
Ratusz w Boguszowie-Gorcach został wpisany do rejestru zabytków w 1976 r. Obecnie jest siedzibą władz miasta. W gabinecie burmistrza do dziś można podziwiać zabytkowe XIX-wieczne meble, które z uwagi na wyjątkowe zdobienia nadają temu pomieszczeniu szczególny charakter.
