Do 1638 roku góra ta stanowiła własność rodziny Hochbergów, o czym miałaby świadczyć jego pierwotna nazwa – Hochberg (dosł. „Wysoka Góra”). Jest to odosobniony, dwuwierzchołkowy (704 i 711 m n.p.m.) szczyt wchodzący w skład masywu Chełmca. Podobnie jak reszta masywu zbudowany jest głównie z dolnopermskich porfirów, które eksploatowano w jednym z dwóch kamieniołomów znajdujących się na zboczach góry. Wyrobisko, do dziś dobrze widoczne, nosi lokalną nazwę „Białe Skałki” i jest wykorzystywane jako naturalna ścianka wspinaczkowa.
Na mapach z okolic 1886 roku, oprócz kamieniołomów można odnaleźć zabudowania wchodzące w skład kopalni „Abendrothe” („Zorza Wieczorna”, dosł. „Czerwony Wieczór”). Kopalnia ta miała podobno 7 poziomów z których najniższy sięgał do poziomu 200 m n.p.m. (czyli około 300 m w głąb ziemi licząc od podnóży Mniszka).
W 1901 roku na niższym szczycie góry uruchomiono restaurację, prowadzoną przez Roberta Ungera, nazwaną „Ungerbaude”. Przy restauracji znajdowała się 19 metrowa drewniana wieża widokowa (wyższa niż współczesna wieża na Borowej). W 1902 roku w pobliżu restauracji dobudowano muszlę koncertową, a w 1906 r. kręgielnię. Na szczyt kursowały kozie zaprzęgi, a po dotarciu na miejsce można było posłuchać koncertów muzyków przebranych za krasnali. Pomimo dużej popularności, jaką się cieszyło, schronisko istniało bardzo krótko. Zostało rozebrane już w 1920 roku. Krążą dwie teorie na temat likwidacji „Budy Ungera” – według pierwszej – budynek został trafiony piorunem i zniszczony przez pożar. Drugim z przypuszczalnych powodów zamknięcia miały być pęknięcia góry i samego budynku, powstałe z powodu szkód górniczych. Szczeliny na Mniszku nadal są widoczne. Dwie największe znajdują się na południowym stoku góry. Zostały sklasyfikowane w 1998 roku przez Wałbrzyski Klub Górski i Jaskiniowy jako jaskinie typu niekrasowego, „Podłużna Szczelina 1” – o głębokości 13,5 m oraz „Podłużna Szczelina 2” – o głębokości 36 m. Rozpadliny nie są zabezpieczone, dlatego w ich pobliżu należy zachować szczególną ostrożność.
